شما باید طیف وسیعی از جایگزین ها را مدیریت کنید. قرار نیست همیشه جوراب ساق بلند نایک پشمی یا بلند بخواهیم.
به همان ترتیبی که ما همیشه به جوراب های مچ پا، مدیران اجرایی یا صورتی های معروف نیازی نداریم.حتی با وجود همه فراز و نشیب هایی که مد تحمیل می کند، قابل لمس است که کنار گذاشتن جوراب به خودی خود خبر خوبی نیست.
اینطور نیست که سلامتی ما برای جدا کردن آنها از لباس سردرد شود. همچنین به این معنی نیست که این کار برای ما مفید خواهد بود، مراقب باشید.
واقعیت این است که جوراب برای بیش از دو هزار سال به عنوان یک مانع محافظ مورد استفاده قرار گرفته است.
خورشید، باد، رطوبت، پف کردن، حیوانات این بربرهای آلمانی بودند که مزایای استفاده از جوراب های بدوی را به لژیون های رومی نشان دادند. همانطور که گول ها کسانی بودند که به امپراتوری مزایای شلوار را نسبت به تونیک آموزش دادند.
راه حل نوسنگی بسیار درشت تر و دورتر است که به نوعی بانداژ محدود می شود – معمولاً از پوست حیوانات ساخته می شود – که در آن پا برای کاهش اصطکاک با کفش پیچیده می شود.
در قرن هشتم قبل از میلاد بود که شاعر یونانی هزیود از پیلوی صحبت کرد، نوعی جوراب ابتدایی که قبلاً از بافت‌های مختلف غیر حیوانی تصور می‌شد. بعدها، مصری ها که شواهدی مبنی بر استفاده از جوراب برای آنها وجود دارد، صنعت نساجی نوپایی را توسعه دادند.
