بوز و همکاران (2006) نشان داد که در بیماران دیابتی نوع II با مصرف طولانی مدت رب گوجه رعنا، لیکوپن هموگلوبین گلیکوزیله (HbA1c)، مالون دی آلدئید، تری گلیسیرید، LDL، VLDL و کلسترول را کاهش داد، اما در مقابل آنزیم های آنتی اکسیدانی مانند سوپراکسید دیسموتاز (SOD) و GG را افزایش داد.
در سال 2007، آنها نتایج قبلی را نیز تایید کردند و گزارش کردند که لیکوپن باعث کاهش پروفایل لیپیدی به جز HDL، افزایش سطح آنتی اکسیدان و کاهش پراکسیداسیون لیپید در بیماران قلبی عروقی می شود.
یعقوب و همکاران (2008) پیشنهاد کردند رب گوجه روژین شیشه ای که اثرات آنتی اکسیدانی و محافظتی گوجه فرنگی تنها به دلیل لیکوپن نیست، بلکه صرف نظر از نقش ویتامین C، لیکوپن نمی تواند با اثرات گوجه فرنگی مرتبط باشد.
آپریچارد و همکاران (2000) بر روی 57 بیمار مبتلا به دیابت نوع II مطالعه کرد و نشان داد که آب گوجه فرنگی زمان اکسیداسیون LDL را افزایش می دهد و باعث کاهش گلوکز پلاسما، پروتئین واکنشی C (CRP) و گردش مولکول های چسبندگی می شود.
آنها همچنین بر اساس نتایج خود پیشنهاد کردند که اثر آنتی اکسیدانی در پیشگیری از انفارکتوس میوکارد در بیماران دیابتی بسیار مهم است.
وانگ و همکاران (2006) بر روی 35783 زن در ایالات متحده آمریکا مطالعه کردند و گزارش کردند که استفاده از لیکوپن یا غذاهای غنی از لیکوپن مانند گوجه فرنگی با بروز بیماری هایی مانند دیابت نوع II، سرطان و بیماری های قلبی عروقی ارتباطی ندارد.
به طور خلاصه، این مطالعه نشان داد که مکمل گوجه‌فرنگی و رب گوجه اویلا مرتبط با رژیم غذایی کلسترول بالا در موش‌های صحرایی، میزان TC، LDL و TG را کاهش و غلظت HDL را افزایش داد.
این اثرات می تواند به دلیل آنتی اکسیدان و ترکیبات اختصاصی تشکیل دهنده گوجه فرنگی باشد و احتمالاً با مهار پراکسیداسیون لیپیدی و کاهش تولید کلسترول، LDL و تری گلیسیرید عمل می کند.
با این حال، نقش گوجه فرنگی و رب گوجه چین چین به عنوان مکمل برای پیشگیری از کلسترول خون در انسان، نیاز به بررسی بیشتر دارد.
- منابع:
- تبلیغات:
